به نقل از گیزمگ، "آی. بی. ام" در حال حاضر دارای یک پردازشگر 166 کوانتوم بیتی (کیوبیتی) است که قدرت محاسبات را افزایش داده اما نمونه اولیه جدید، دو برابر این پردازشگر قدرت دارد و به عنوان نمونه اولیه یک پردازشگر کوانتومی تجاری طراحی شده است.

رایانه‌های کوانتومی به خاطر ساز و کار کوانتومی‌شان، در مقایسه با رایانه‌های معمولی سریع‌تر و قدرتمندترند. در رایانه‌های معمولی یک بیت اطلاعات یا صفر است یا یک اما کیوبیت، توانایی صفر و یک بودن به صورت همزمان را دارد.

این قدرت با اضافه شدن کیوبیت‌های بیشتر به رایانه افزایش می‌یابد. دو بیت می‌تواند در چهار حالت (00، 01، 10 یا 11) وجود داشته باشد اما دو کیوبیت می‌تواند همزمان در چهار حالت وجود داشته باشد.

 به عبارت دیگر، یک رایانه کوانتومی می‌تواند چهار حالت را به طور همزمان پردازش کند در حالی که یک رایانه معمولی باید هر یک از این حالت‌ها را به نوبت پردازش کند. در نتیجه، رایانه‌های کوانتونی توانایی پردازش همزمان مقادیر زیاد داده را دارند.

پردازشگر کوانتومی کنونی شرکت آی بی ام با داشتن 16 کیوبیت قدرت محاسباتی، دارای قدرتی معادل 65 هزار و 536 بیت است و این امر امکان انجام آزمایشات پیچیده‌تر را به محققان و توسعه‌گرها می‌دهد.

با این حال، نمونه اولیه پردازشگر کوانتومی تجاری آی بی ام که به تازگی ساخته شده، دارای 17 کیوبیت قدرت محاسبات است و این موضوع آن را در مقایسه با یک واحد 16 کیوبیتی، قدرتمندتر می‌کند.

این ابزار قرار است از طریق پروژه IBM Q در دسترس قرار گیرد و این پروژه، نقشه راه این شرکت برای تولید  رایانه‌های کنونی عملیاتی است. در آینده این موفقیت راه را برای ارائه پردازشگرهای کوانتومی قدرتمندتر هموار خواهد کرد.

شرکت آی بی ام اعلام کرده به دنبال ارتقای تمامی جوانب پردازشگرهای رایانه‌های کوانتومی خود است.

 به نقل از گیزمگ، این فناوری یک تصویر سه بعدی را بر روی ماده‌ای با ضخامت فقط 25 نانومتر کدگذاری می‌کند.

هولوگرام‌ها از طریق لیزر و با اصلاح‌کردن یک ماده ایجاد می‌شوند به طوری که بخش‌های مختلف آن نور را در فازهای مختلف منعکس کنند و به تماشاگر توهم عمق بدهند.

در حالت عادی، این امر نیازمند محیطی است که دارای ضخامت میلی‌متری باشد اما محققان موفق شدند هولوگرامی را بر روی یک صفحه با ضخامت 100 برابر نازک‌تر  از صفحات کنونی ایجاد کنند؛ آن‌ها از ماده‌ای موسوم به عایق فیلم نازک توپولوژیکی و یک لیزر کاملا کنترل‌شده استفاده کردند.

دانشمندان پرتو لیزر را بر روی فیلم نازک تاباندند و بسته به شدت لیزر، توانستند ویژگی‌های فیلم را تغییر دهند. این امر به آن‌ها امکان کدگذاری یک هولوگرام در داخل این فیلم نازک را داد.

این تکنیک امکان تبدیل کردن سطوح نازک‌تر به نمایشگرهای هولوگرافیکی و همچنین تولید پیکسل‌های کوچک‌تر را می‌دهد. با تغییردادن اندازه نقطه هدف (spot) لیزر، هر پیکسل دارای ابعاد 100 نانومتر خواهد بود و این امر موجب شفاف‌شدن تصویر از زوایای مختلف می‌شود.

تیم علمی به دنبال کوچک‌کردن اندازه نقطه هدف لیزر و در نتیجه کوچک‌ کردن پیکسل‌ها به کمتر از 100 نانومتر است و این موضوع به آن‌ها امکان کدگذاری اطلاعات بیشتر در هر هولوگرام‌ را خواهد داد. این امر به نوبه خود امکان ایجاد تصاویر واضح‌تر و زاویه دید وسیع‌تر را فراهم خواهد کرد.

گام بعدی دانشمندان ایجاد فیلم نازک سخت است که بتوان آن را بر روی صفحه ال‌سی‌دی قرار دهند و این موضوع ایجاد نمایشگرهای هولوگرافیکی سه‌بعدی را به دنبال خواهد داشت.

آن‌ها همچنین به دنبال ایجاد فیلم‌های نازک انعطاف‌پذیر و ارتجاعی هستند که بتوان از آن‌ها بر روی طیف وسیعی از سطوح استفاده کرد؛ این موضوع دریچه جدیدی به سوی کارکردهای هولوگرافیکی باز خواهد کرد.

جزئیات فناوری جدید در Nature Communications قابل مشاهده است.

به نقل از گیزمگ، چالش پیش روی دانشمندان دانشکده علوم و مهندسی و «مرکز نور، فوتونیک و لیزر» دانشگاه لاوال کانادا در تولید تی‌شرت جدید این بود که چنین محصولی به سیم، الکترود یا حسگر نیازی نداشته باشد چون این ابزارها باید در تماس مستقیم با بدن کاربر قرار گیرند.

برای دستیابی به این هدف، محققان آنتی متشکل از یک فیبر نوری توخالی را در داخل تی‌شرت خود کار گذاشتند که این فیبر با لایه نازکی از نقره پوشیده شده بود؛ این لایه در سطح قفسه سینه قرار می‌گیرد.

 این آنتن هم به عنوان حسگر و فرستنده عمل می‌کند و داده‌های حرکات تنفسی بدن فرد را جمع‌آوری و مخابره می‌کند. با هر تنفس کاربر، فیبر هوشمند وضعیت و میزان هوای موجود در ریه را رهگیری می‌کند.

این تغییرات فرکانس روزنانس آنتن را تغییر می‌دهند و به همین دلیل تی‌شرت نیازی به تنگ‌بودن یا تماس مستقیم به پوست کاربر ندارد.

تی‌شرت هوشمند داده‌های‌ خود را به صورت بلادرنگ به یک گوشی هوشمند یا رایانه ارسال می‌کند و امکان نظارت بر الگوهای تنفسی را فراهم می‌کند؛ این موضوع به نوبه خود امکان تشخیص بیماری‌های تنفسی خاص را می‌دهد.

فناوری ابداعی همچنین می‌تواند به عنوان یک مانیتور بی وقفه عمل کند و علائم هشدار را برای افرادی فعال کند که هنگام خواب از تنفس نامنظم رنج می‌برند.

چون فیبر هوشمند به کار رفته در تولید این تی‌شرت سبک است و در لباس معمولی قابل جاسازی است، مانع حرکات طبیعی کاربر نمی‌شود و داده‌های قابل اعتماد را سوای از این که فرد در حالت خوابیده، حرکت یا ایستاده باشد، ارائه می‌دهد.

فایده مهم دیگر تی‌شرت جدید این است که می‌توان  آن را به طور معمول و بدون آسیب رساندن به اجزای داخل آن شست. این ویژگی به این خاطر است که سطح فیبر هوشمند با پلیمری پوشیده شده که به آن امکان تحمل کردن محیط ماشین لباسشویی را بدون هیچ گونه آسیبی می‌دهد.

فناوری به کار رفته در این تحقیق هنوز در مراحل اولیه است اما تیم علمی پیش‌بینی کرده می‌توان آن را به لباس‌های مختلف و برای کاربردهای گوناگون از جمله نظارت بر وضعیت بیماران در بیمارستان‌ها یا خانه‌های سالمندان اعمال کرد.

جزئیات این مطالعه در Sensors منتشر شد.

 به نقل از دیلی‌میل، کمپانی غیرانتفاعی الون ماسک که "هوش مصنوعی باز"(OpenAI) نام دارد، با سرمایه یک میلیارد دلاری مالک خود در حال ساخت ربات‌هایی است که با دیدن فعالیت‌ها در واقعیت مجازی نحوه انجام دادن آنها را می‌آموزند.

محققان در این شرکت قصد دارند ربات‌ها را قادر کنند تا بتوانند صرفا با نگاه کردن کارها نحوه انجام صحیح انها را با استفاده از سامانه هوش مصنوعی یادگیری ماشین، یاد بگیرند.

در آزمایش‌های این شرکت متخصصان موفق شدند به ربات هوشمندشان نحوه چیدن قطعات رنگی روی هم را یاد بدهند. این ربات فقط یک بار نحوه چیدن قطعات را در واقعیت مجازی مشاهده کرده بود.

این ربات دو شبکه عصبی مجزا دارد. یک شبکه مختص مشاهده و دیگری برای تقلید حرکات.

الون ماسک

شبکه مشاهده با استفاده از مشاهده هزاران عکس آموزش داده می‌شود و شبکه تقلید تلاش می‌کند که با استفاده از مشاهدات مرحله بعدی را حدس بزند و پس از انجام هر مرحله آن را تست کند که به درستی انجام شده یا خیر.

در ساختار یادگیری مغز انسان نیز تقلید قدرت زیادی دارد و محققان در حال تلاش هستند که این توانایی را در ربات‌ها بهبود دهند.

"جان توبین"(Jhon Tobin) یکی از مسئولان این شرکت گفت: ربات با استفاده از دوربین‌های خود محیط اطراف را درک می‌کند و ساختاری که باید بسازد را مشاهده می‌کند و سپس در محیط واقعی با قطعات واقعی کار می‌کند.

وی افزود: ممکن است وضعیت قطعات در ابعاد و وضعیت نور محیط متفاوت با وضعیتی باشد که ربات در واقعیت مجازی مشاهده کرده است اما در عمل این ربات توانسته با موفقیت مراحل را انجام دهد.

احتمالا در آینده نمونه‌های قدرتمندتری از ربات‌های مالک شرکت تسلا یعنی الون ماسک دیده خواهد شد.

در ادامه نحوه یادگیری و عملکرد این ربات را مشاهده میکنید.

 به نقل از نیواطلس، اسکوترهای آبی که توصیف فنی آنها دستگاه‌های پیشران در زیر آب است، برای به جلو بردن سریع غواص‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

یک استارتاپ چینی به نام "سابلو تک"( Sublue Tech ) موفق شده کوچکترین اسکوتر آبی جهان را که فقط سه کیلوگرم وزن دارد به بازار عرضه کند.

این اسکوتر که "کوسه سفید" نام دارد می‌تواند تا عمق حداکثر 40 متر با سرعت 5.6 کیلومتر بر ساعت حرکت نماید.

شارژ شدن باتری این اسکوتر آبی 2.5 ساعت طول می‌کشد و یک ساعت می‌تواند کار کند.

برای حرکت کردن کوسه سفید غواص باید هر دو دستگیره آن را بگیرد در غیر اینصورت این اسکوتر از حرکت بازمی‌ایستد.

در حال حاضر این وسیله با قیمت 349 دلار به علت رونمایی اولیه به فروش می‌رسد و پس از پایان دوره فروش ویژه، با قیمت 499 دلار به فروش خواهد رسید.

 به نقل از فیزورگ، سیاره کوتوله 2007 OR10 به همراه قمر خود در لبه بیرونی ناحیه‌ای در منظومه شمسی موسوم به کمربند کپلر واقع شده است. این ناحیه متشکل از پسماندهای یخی به جامانده از شکل‌گیری منظومه شمسی در 4.6 میلیارد سال قبل است.

کشف جدید نشان داد اکثر سیاره‌های کوتوله شناخته شده در کمربند کپلر با عرض بیش از 960 کیلومتر همراهانی دارند. این اجرام دیدگاه‌های جدیدی درباره شکل‌گیری قمرها در دوران جوانی منظومه شمسی ارائه می‌دهند.

«سابا کیس» از رصدخانهKonkoly  در مجارستان و رهبر ارشد این مطالعه گفت: کشف قمرهایی حول تمامی سیاره‌های کوتوله عظیم به جز Sedna  به این معناست که هنگام شکل‌گیری این اجرام در میلیاردها سال قبل، تصادم‌های اجرام کیهانی بسیار زیاد بوده‌اند و در نتیجه شکل‌گیری قمرها فرآیندی ساده بوده است.این اجرام کیهانی زیاد به یکدیگر برخورد می‌کردند چون در ناحیه شلوغی قرار داشتند.

این منجم ادامه داد: اما سرعت برخورد این اشیاء خیلی سریع یا خیلی کند نبوده زیرا چنانچه سرعت تصادم‌ها بیش از حد سریع می‌بود، برخورد آن‌ها پسماندهای زیادی تولید می‌کرد که از منظومه شمسی فرار می‌کردند؛ همچنین اگر سرعت این برخوردها بیش از حد کند می‌بود، فقط یک دهانه برخورد ایجاد می‌کردند.

تیم علمی قمر جدید را در تصاویر آرشیو سیاره کوتوله 2007 OR10  کشف کرد که توسط «دوربین سه میدان وسیع» هابل گرفته شده بودند. تصاویر نشان می‌دهد قمر مزبور از لحاظ گرانشی به 2007 OR10  وابسته است زیرا همراه سیاره کوتوله می‌چرخد.

این سیاره کوتوله مانند پلوتو مداری غیرمعمول را دنبال می‌کند اما فاصله آن از خورشید سه برابر فاصله پلوتو از این ستاره است.

این جرم کیهانی در سال 2007  با استفاده از تلسکوپ Samuel Oschin واقع در رصدخانه پالومار در کالیفرنیا کشف شد.

جزئیات این دستاورد علمی در The Astrophysical Journal Letters قابل مشاهده است.