به نقل از اسپیس، چندی پیش ناسا  اعلام کرد که قصد دارد مجددا به ماه فضانورد بفرستد و ایستگاه‌های تحقیقاتی و آزمایشگاهی در ماه بسازد تا آمادگی بیشتری برای ارسال فضانورد به مریخ داشته باشد.

پروژه"دروازه‌ای به اعماق فضا با استفاده از موشک "سیستم ارسال فضایی"(Space Launch System) که اختصارا SLS خوانده می‌شود، انجام خواهد شد.

در چند ماموریت مجزا تجهیزات و فضانوردان با استفاده از کپسول "اوریون"(Orion) و این موشک عظیم به ماه برده می‌شوند تا به انجام آزمایش و کسب تجربه برای زندگی بلندمدت در فضا بپردازند.

پیش از این قرار بود که این ماموریت به صورت همزمان انجام شود اما ناسا اعلام کرد در اولین سفر، فضانوردی را به ماه نخواهد فرستاد.

ایستگاهی که در این سفر فضایی ساخته می‌شود از سه قسمت تشکیل می‌شود:

1- سیستم پیشران و تامین انرژی

2- محل استراحت فضانوردان

3- آزمایشگاه تحقیقاتی

پس از تکمیل این ایستگاه برنامه‌ ریزی‌ها برای پرتاب موشک SLS به فضا انجام خواهد شد. طبق برنامه‌ اولین پرتاب در سال 2019 انجام خواهد شد و کپسول اوریون در یک سفر سه‌هفته‌ای به دور ماه خواهد چرخید.

اولین پرواز سرنشین‌دار قرار بود در سال 2021 انجام شود اما متخصصان ناسا اعلام کرده‌اند ممکن است این تاریخ تغییر کند. از نظر فنی باید بین پرتاب بدون سرنشین و پرتاب سرنشین‌دار حدود 33 ماه فاصله باشد اما به دلیل حساس بودن ماموریت، پرتاب دوم ممکن است بیشتر به تعویق بیفتد.

یکی از دلایل ایجاد تاخیر در برنامه‌های این پروژه آسیب‌هایی بود که بر اثر طوفان تورنادو در آمریکا به کارخانه ناسا در ایالت نیواورلئان وارد شد.

در ادامه انیمیشن ناسا از نحوه پرتاب SLS را مشاهده می‌کنید.

 طرح سزامی (مرکز تابش  سینکروترون برای تحقیقات و علوم کاربردی در خاورمیانه) مربوط به بهره‌برداری از یک دستگاه سیکلوترون در منطقه است. سینکروترون، نوعی شتاب‌دهنده دایره‌ای یا حلقوی است که با کمک میدان‌های الکتریکی و مغناطیسی، تابش الکترومغناطیسی تولید می‌کند.

هنگامی که ذرات باردار و یونیزه شده اعم از الکترون و پوزیترون در یک شتاب‌دهنده حلقوی با سرعت نور در یک محیط الکترومغناطیسی (شامل میدان‌های الکتریکی و مغناطیسی) قرار گیرند، در جهت حرکت‌شان، نوری ساطع می‌کنند که همان تابش سینکروترون یا نور سیکلوترون نامیده می‌شود.

تابش سینکروترون یک امکان توانمند برای مطالعه ساختمان مولکولی و تغییرات شکل و ترکیبات سلولی در هنگام واکنش‌های شیمیایی است که در زمینه‌های مختلف در تحقیقات علوم بنیادی، فناوری نانو، زیست‌فناوری، باستان‌شناسی، علم ساختارشناسی، مهندسی مواد، محیط زیست، تهیه داروهای نوین و پزشکی است.

ایران از اعضای مؤسس این پروژه در سال 1999 بود و در سال 2007 با تصویب دولت و مجلس رسما به عضویت این طرح علمی درآمد.

امروز سه‎شنبه، 26 اردیبهشت مرحله اول «شتابدهنده سزامی» در قلب خاورمیانه در شمال غربی امّان پایتخت اردن راه‌اندازی خواهد شد.

کشور ایران در کنار ارمنستان و اردن در سال 1999 بعنوان نامزد مکان نصب این پروژه سینکروترون خاورمیانه مطرح شد، ولی در نهایت کشور اردن موفق به دریافت این امتیاز شد. این در حالی بود که دو سال بعد، ارمنستان شروع به ساخت سینکروترون ملی خود کرد. ایران نیز بعد از ۱۰ سال مطالعات اولیه ساخت سینکروترون ملی را آغاز کرد.

محل استقرار سزامی در اردن

مشارکت ایران در ادامه همکاری در پروژه سزامی

دکتر وحید احمدی، معاون پژوهش و فناوری وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا با تاکید بر  ادامه همکاری ایران با پروژه سزامی، گفت: برای این منظور تاکنون بخشی از بدهی ایران به پروژه سزامی پرداخت شده است.

وی ادامه داد: برای همکاری با این پروژه، اعتباراتی در جدول شماره 14 لایحه بودجه 95 دیده شده است.

احمدی همچنین از انعقاد قرارداد جدیدی خبر داد و خاطرنشان کرد: با کشور ایتالیا در زمینه تبادل استاد و دانشجو و همچنین اجرای پروژه باریکه نور قراردادی منعقد شده است.

حضور نماینده ایران در افتتاح مرحله اول سزامی

به گزارش ایسنا پروژه سزامی پروژه‌ منطقه‌ای است که در سال ۱۳۷۸ توسط سازمان علمی آموزشی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) پایه‌گذاری شد. این مرکز در سال ۱۳۸۲۲ به یک مرکز مستقل تبدیل شد. ایده این مرکز توسط یک دانشمند آلمانی بنام "آدولف ووس" و یک دانشمند آمریکایی با نام "هرمان وینیک" ارائه شد.

در صورت پیشرفت پروژه در آینده این مرکز می‌تواند به عنوان اولین مرکز تولیدکننده نور سینکروترون برای تحقیقات و آزمایش‌ها در خاورمیانه به مرکز پایه علوم و صنعت شتابدهنده تبدیل شود. تابش سینکروترون یک امکان توانمند برای مطالعه ساختمان مولکولی و تغییرات شکل و ترکیبات سلولی در هنگام واکنش‌های شیمیایی است. با استفاده از آزمایشگاه‌های سزامی پژوهش در زمینه‌های مختلف در تحقیقات علوم بنیادی، فناوری نانو، زیست‌ فناوری، باستان‌شناسی، علم ساختارشناسی، مهندسی مواد، محیط زیست، تهیه داروهای نوین و پزشکی امکان‌پذیر می‌شود.

محل استقرار ماشین سینکروترون و مرکز در شهر الان در شمال غربی امّان پایتخت اردن قرار دارد. این ماشین شامل یک رینگ حلقوی ۲٫۵ گیگا الکترون ولتی و محیط حلقه ۱۳۳٫۲ متر است. حداکثر جریان قابل ذخیره در این ماشین ۴۰۰ میلی‌آمپر است.

در سال‌های گذشته به دلیل عدم اختصاص حق عضویت ایران در سزامی از سوی دولت که ناشی از عدم عضویت رسمی ایران در این پروژه بود، با مصوبه مجلس برطرف و حق عضویت ایران پرداخت شد؛ ولی از آن مقطع به دلیل تحریم‌ها در انتقال وجه به حساب سزامی کشور با مشکلاتی مواجه بود که باعث شد امکان پرداخت حق عضویت و همچنین انجام تعهد مالی برای کمک داوطلبانه به سزامی که از سوی دولت در بودجه اختصاص داده می‌شود، فراهم نشود.

در سال‌های اخیر با تلاش‌های صورت گرفته بخشی از بدهی‌های ایران به این پروژه پرداخت شد و این اقدام زمینه‌ای را فراهم کرد تا در مراسم راه‌اندازی فاز اول این پروژه دو نماینده از ایران در آن حضور داشته باشند.

بازدید سفیر ایران از پروژه بزرگ خاورمیانه

مجتبی فردوسی پور، سفیر ایران در اردن سال گذشته از روند کامل اجرای طرح و سایت چشمه نور سزامی که به عنوان اولین دستاورد در حوزه غرب آسیا محسوب می‌شود، بازدید کرد و با شیوه عملکرد شتابدهنده سینکروترون و کاربرد آن در علوم مختلف از جمله پزشکی، زمین‌شناسی، معادن و محیط زیست، به عنوان اولویتهای اولیه تحقیقاتی در منطقه آشنا شد.

بازدید سفیر ایران در اردن از پروژه «سزامی»

به گفته رجبعلی‌نژاد، رایزن نمایندگی که در این بازدید حضور داشت، پروژه سزامی با روند اجرایی فعلی و پیشرفت 85 درصدی نصب سیستم‌های شتابدهنده، پس از طی مراحل تایید نهایی راه‌اندازی خواهد شد و در خدمت رشد و تعالی فناوری‌های برتر اعضا قرار خواهد گرفت.

 به نقل از اسپیس، این ماهواره ارتباطی که 6100 کیلوگم وزن داشت سنگین‌ترین محموله‌ای بود که فالکون 9 موفق به حمل آن شده است. این ماهواره انگلیسی حدود ساعت 3:52 صبح به وقت تهران از پایگاه فضایی کندی ناسا واقع در فلوریدا به فضا پرتاب شد.

این ماهواره در ارتفاع 35 هزار و 800 کیلومتری سطح زمین مستقر شده است.

این ماهواره طبق برنامه 32 دقیقه پس از پرتاب با موفقیت از موشک فالکون 9 جدا شد.

سال گذشته شرکت "اینمارست"(Inmarsat) قراردادی را با اسپیس‌ ایکس برای پرتاب ماهواره اینمارست-4 منعقد کرد که به خاطر تاخیرهای متعدد در پرتاب فالکون 9 این قرارداد لغو شد و اینمارست با موشک آریان آژانس فضایی اروپا پرتاب ماهواره خود را انجام داد.

اسپیس ایکس در سال جاری میلادی شش پرتاب موفقیت‌آمیز داشته است و طبق اعلام این شرکت تا پایان سال، مجموعا 20 پرتاب را انجام خواهد داد.

با توجه به سنگین بودن محموله فالکون 9 در پرتاب امروز، سوخت آن به پایان رسید و بخش قابل بازیابی آن نتوانست فرود بیاید.

ماهواره ارتباطی اینمارست-5 که بوئینگ آن را ساخته است برای گسترش شبکه ارتباطی "اکسپرس"(Xpress) استفاده می‌شود. این شبکه اطلاعات را با سرعت 50 مگابیت بر ثانیه به زمین می‌فرستد و با سرعت پنج مگابیت بر ثانیه از زمین داده‌ها را دریافت می‌کند که این سرعت 100 برابر سرعت ماهواره‌های قبلی این شرکت است.

اینمارست یک شرکت فعال در عرصه ارتباطات است و با استفاده ماهواره‌های خود به بسط ارتباطات شبکه اینترنت در جهان کمک می‌کند.

بسیاری از کمپانی‌های بزرگ نظیر لوفتهانزا و استرالین ایرلاین از شبکه ارتباطی اکسپرس استفاده می‌کنند.

قرار بود این ماهواره 15 روز پیش با استفاده از موشک "فالکون سنگین" به فضا فرستاده شود اما تاریخ پرتاب به بامداد سه‌شنبه و با استفاده از فالکون 9 موکول شد.

در راستای معرفی دستاوردهای محققان در حوزه نجوم از سوی موزه ملی علوم و فناوری ایران، گالری ابزارهای نجومی در بخش کهن امروز افتتاح شد. در این موزه مجموعه‌ای از ابزارهای نجومی کهن به نمایش درآمده است.

این ابزارها به شرح ذیل است:

ذات‌الجیب والسمت

با استفاده از این ابزار می‌توان ارتفاع اجرام آسمانی را در همه جهات افق تعیین کرد. ساخت چنین ابزاری بر اساس دانش منجمان مسلمان بوده است. این دستگاه ار یک حلقه افق، قطری که در وسط حلقه قرار گرفته و دو خط‌کش هدفدار تشکیل شده است و می‌توان آن را در همه جهات حرکت داد و سمت و جیب زاویه ارتفاع یک جرم آسمانی را تعیین کرد.

ربع جداری

ربع عنوان کلی ابزارهایی است که برای اندازه‌گیری مشخصه ارتفاع اجرام آسمانی استفاده می‌شده است. این ابزار معمولا در یک محل ثابت نصب می‌شده‌اند و این محل همواره بر نصف‌النهار موضعی که امر رصد در آن انجام می‌شده، منطق بوده است. هدف از ساخت این ابزار اندازه‌گیری بیشینه ارتفاع روزانه خورشیده بوده است. به عبارت دیگر ارتفاع هر جرم سماوی یعنی فاصله آن از افق یک محل است و بیشینه ارتفاع هر جسم آسمانی در یک منطقه زمانی است که آن جرم به نصف‌النهار آن موضع برسد.

ذات‌الجیب والسهم

یکی دیگر از ابزارهای رصدخانه مراغه، ذات‌الجیب والسهم است. این ابزار می‌تواند در جهات مختلف حرکت کند. این ابزار برای رصد ارتفاع خورشید است.

ذات‌الربعین

این ابزار یکی از ابزارهای رصدخانه مراغه بوده و کار با این دستگاه ساده‌تر و دقیق‌تر شده است و برخی از اندازه‌گیری‌هایی که با ذات‌الحلق انجام نمی‌شد مانند تعیین فاصله قوسی دو ستاره از یکدیگر، با استفاده از این دستگاه امکان‌پذیر شده است.

وسیله کامله

این وسیله می‌تواند در جهات مختلف بگردد و ارتفاع و سمت اجرام سماوی را اندازه‌گیری کند.

ذات‌الشعیبثین

این ابزار به منظور اندازه‌گیری اختلاف منظر ماه مورد استفاده قرار می‌گرفته است. منظور از اختلاف منظر در نجوم امروز تغییر زمینه‌ای است که جرم آسمانی در آن دیده می‌شود و به این ترتیب می‌توان فاصله آن جرم را از زمین محاسبه کرد.

ساعت آفتابی

با استفاده از این وسیله می‌توان حرکت خورشید در آسمان را اولین معیار اندازه‌گیری احتمالی انسان برای درک گذر زمان دانست.

حلقه اعتدالین

یا حلقه استوایی ابزاری برای رصد و دریافتن لحظه ورود خورشید به نقاط اعتدال (اول بهار و اول پاییز) است.

حلقه نصف‌النهاری

تعیین موقعیت خورشید در روزهای مختلف سال به منظور اندازه‌گیری بیشترین و کمترین فاصله آن از استوای آسمان، نخستین داده رصدی بوده است که منجمان گذشته به دنبال رصد آن بوده‌اند.

اسطرلاب

اسطرلاب مشهورترین و پرکاربردترین ابزار علمی بشر در ابزار میانه در غرب و شرق است و از این ابزار برای اندازه‌گیری مختصات اجرام سماوی، طول و قوس روز و شب، زمان وقوع پدیده‌های نجومی مانند کسوف و خسوف مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

ذات‌الحلق

این ابزار برای تعیین طول و عرض دایرةالبروجی، سیارات و اندازه‌گیری فاصله زاویه‌ای بین آنها نسبت به دایرةالبروج به کار می‌رفته است.

کره سماوی

از این ابزار برای نشان دادن موقعیت صورت‌های فلکی ستارگان استفاده می‌شده است.

ذات‌الثغبتین

یکی از ابزارهای نجومی است که منجمان گذشته برای محاسبه تعیین قطر ماه و خورشید و میزان گرفتگی آنها استفاده می‌کردند.

 دکتر سیف‌الله جلیلی در حاشیه مراسمافتتاح گالری نجوم موزه علوم و فناوری در جمع  خبرنگاران با بیان اینکه تاکنون در موزه علوم و فناوری هفت گالری در حوزه علوم و فناوری ایجاد شده است، افزود: امروز در این مراسم هفتمین گالری با عنوان گالری نجوم کهن راه‌اندازی می‌شود.

وی با تاکید بر اینکه نجوم دارای بخش‌های مختلفی است، یادآور شد: به دلیل کمبود فضا در این مراسم بخش علم نجوم گشایش می‌یابد.

جلیلی هدف از گشایش این گالری را معرفی دستاوردهای محققان دانست و یادآور شد: در این گالری دستگاه‌هایی که قادر به اندازه‌گیری اجرام آسمانی هستند، عرضه می‌شود.

وی با تاکید بر اینکه در این گالری 10 ابزار نجوم کهن به معرض نمایش گذاشته شده است، خاطرنشان کرد: این ابزارها قادر به اندازه‌گیری موقعیت ستارگان و اجرام آسمانی و همچنین ارتفاع خورشید هستند.

رئیس موزه ملی علوم و فناوری با تاکید بر اینکه تاکنون 6 گالری راه‌اندازی شده است، گالری نجوم کهن را هفتمین گالری در حوزه علوم و فناوری نام برد.

به گفته وی، تاکنون موزه‌های علم و فناوری با عناوین مورس تا موبایل، انرژی‌های نو، ابزار پزشکی، فناوری‌های بومی، فیزیک و مکانیک و اپتیک ایجاد شده است.

 به نقل از ناسا، در فاصله 24 ساعت بین روزهای 18 و 19 اردیبهشت برجستگی‌های بزرگ و کوچکی در لبه خورشید ایجاد شده است که نشان‌دهنده برهم‌کنش نیروهای قدرتمند مغناطیسی در خورشید و تاثیر آنها بر ساختار پلاسمایی این ستاره است که سبب عقب و جلو کشیده شدن آنها و به وجود آمدن این برجستگی‌ها شده‌اند.

این برجستگی‌ها شدیدا ناپایدار هستند و در کمتر از 24 ساعت از بین رفته‌اند.

خورشید ستاره‌ای از گونه کوتوله زرد است که ۹۹٫۸۶٪ از  مجموع جرم سامانه خورشیدی(منظومه شمسی) را از آن خود کرده‌ است.

هندسه خورشید به یک کره کامل بسیار نزدیک است. در  نتیجه میان قطر خورشید در دو سوی قطب‌ها نسبت به قطر آن در مدار استوایی ۱۰ کیلومتر اختلاف وجود دارد. از آنجایی که خورشید جامد نیست و از پلاسما ساخته شده‌ است، در مدار استوایی نسبت به دو قطب، تندتر می‌گردد. این رفتار که "گردش اختلافی" نام دارد، به دلیل وجود پدیده همرفت در  خورشید و جابجایی ماده در اثر اختلاف دما است.

این فیلم 600 فریم دارد که زمان آن 18 ثانیه بوده و در یک طول موج شدید فرابنفش با سرعت 30 فریم بر ثانیه گرفته شده است .

 به نقل از دیلی‌میل، این خودروی شارژ شده قادر خواهد بود تا 300 مایل حرکت کند.

محصول جدید در نمایشگاه CUBE Tech Fair در  برلین به نمایش گذاشته شد و در مقایسه با باتری‌های لیتیوم-یون، یک انقلاب به شمار می‌آید.

سامانه FlashBattery عاری از گرافیت است و ترکیبات آلی را با نانومواد به گونه‌ای ترکیب کرده که زمان شارژ باتری‌  را تا حد زیادی کاهش می‌دهد.

خودرویی که از این فناوری استفاده می‌کند، در واقع مجهز به چهل محفظه خواهد بود که هر یک از این محفظه‌ها یک ماژول FlashBattery را در خود جای می‌دهند.

مواد موجود در باتری جدید غیرقابل اشتعال بوده، دارای دمای احتراق بالایی هستند و مقاومت باتری را کاهش می‌دهند؛ این امر به نوبه خود ایمنی این فناوری را ارتقا می‌دهد.

بنابر ادعای سازندگان، فناوری ارائه شده محدودیت‌های سلول‌های باتری لیتیوم-یون گرافیت‌محور را ندارد.

گفته می‌شود ماژول شارژکننده ابداعی در مراحل پیشرفته تولید است و ظرف سه سال آینده وارد بازار خواهد شد.

 به نقل از ساینس دیلی، تیم تحقیقاتی دانشگاه ملی استرالیا مدعی‌اند مطالعه آن‌ها می‌تواند در ساخت آسمان‌خراش‌ها روی ماسه، درک چگونگی ذخیره‌سازی غلات در سیلوها و همچنین بسته‌بندی داروها و تحویل آن‌ها به اهداف خاص در بدن انسان کارآمد باشد.

سعادت‌فر گفت: ماسه یکی از معمول‌ترین مواد ساختمانی در دنیاست و داروها هم معمولا در شکل قرص بسته‌بندی می‌شوند (pack) اما تا پیش از این درک درستی از چگونگی بسته‌بندی غلات یا قرص‌ها نداشتیم.

تیم بین‌المللی این محقق ایرانی که متشکل از فیزیکدانان و ریاضیدانان بود، از سی تی اسکن‌های با تفکیک‌پذیری بالا برای آشکارسازی این موضوع استفاده کرد که چگونه ذرات کروی در آرایشی به هم ریخته سر و سامان می‌گیرند و خود را در الگوهای منظم آرایش می‌کنند.

دکتر سعادت‌فر عنوان کرد: ما معتقدیم مکانیسم‌هایی را شناسایی کرده‌ایم که در پس تغییر  حالت ذرات کروی از بسته‌بندی نامنظم به ساختارهای منظم قرار دارد.

وی ادامه داد: بر اساس مطالعات انجام شده، زمانی که کره‌هایی مانند اتم‌ها در یک فضا انباشت می‌شوند، کارآمدترین انباشت آن‌ها به شکلی منظم صورت می‌گیرد که face-centred cubic خوانده می‌شود. اتم‌های سدیم و کلراید هم به همین شکل آرایش می‌شوند.

سعادت‌فر اضافه کرد: در تحقیق انحام شده، زمانی که کره‌ها به این صورت آرایش شدند، فاصله بین آن‌ها حداقل بود و فقط 74 درصد فضا را اشغال کردند. با این حال، زمانی که کره‌ها به سرعت آرایش می‌شوند، طبیعی است که چنین آرایشی به خود نمی‌گیرند.

وی گفت: دانشمندان مدت‌ها تصور می‌کردند انباشت (packing) کارآمدتر کره‌ها به صورت طبیعی امکان‌پذیر نیست و مشاهده‌ این امر در آزمایشگاه بی‌نهایت دشوار است. دلیل این موضوع آن است که آرایش یافتن در ساختار کاملا منظم دشوار است و این کار نیازمند شکستن الگوهای نامنظم است که به طور طبیعی شکل می‌گیرند و از لحاظ مکانیکی قوی هستند.

تیم علمی در این مطالعه از یکی از رشته‌های جدید ریاضی موسوم به هومولوژی برای تفسیر تصاویر میکروسکوپی سه بعدی پرتو ایکس و همچنین شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای در مقیاس بزرگ استفاده کرد.

 به نقل از پاپیولار ساینس، ستاره "پروکسیما قنطورس" در فاصله 4.2 سال نوری از زمین قرار دارد و چگالی آن 40 برابر خورشید است.

نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد پرتوهای ایکس منتشر شده از این ستاره بسیار به خورشید شباهت دارد.

پروکسیما-بی  در مدار ستاره پروکسیما قنطورس قرار دارد. این سیاره در فاصله حدود ۴٫۲ (40 تریلیون کیلومتر) از زمین و در صورت فلکی قنطورس قرار دارد.

در اوت سال ۲۰۱۶ رصدخانه جنوبی اروپا کشف پروکسیما بی را اعلام کرد. پروکسیما بی، یک سیاره زمین مانند است که در حال چرخش به دور ستاره‌اش در محدوده قابل سکونت می‌باشد.

 دمای پروکسیما-بی در میزانی تخمین زده می‌شود که وجود آب بصورت مایع و بر روی سطح سیاره امکان‌پذیر می‌باشد.

بسیاری از ویژگی‌های این سیاره به زمین شباهت دارد اما وجود جو مشابه با زمین یکی از مهمترین نیازها برای شکل گرفتن حیات در این سیاره است.

علاوه بر وجود جو مشابه زمین و آب مایع، داشتن میدان مغناطیسی سراسری همانند قطب‌های مغناطیسی زمین یکی از ضروریات برای ایجاد شرایط مناسب حیات موجوات محسوب می‌شود.

برای بررسی این قابلیت‌ها محققان دانشگاه اکستر داده‌های این سیاره را در سامانه شبیه‌ساز "Met Office" قرار دادند. این سامانه برای مدل‌سازی تغییرات آب و هوایی زمین مورد استفاده قرار می‌گیرد.

براساس بررسی‌های محققان اگر سیاره پروکسیما-بی حتی جو ساده‌تری نسبت به زمین داشته باشد که فقط از نیتروژن و کربن‌ دی‌اکسید تشکیل شده باشد، می‌تواند شرایط فوق‌العاده مناسبی برای حیات و دمای مناسبی برای مایع بودن آب داشته باشد.

یکی از مشکلاتی که این سیاره دارد تغییرات شدید دمای آن در روز و شب است. دمای این سیاره در طول روز 16 درجه و در شب منفی 123 درجه سانتی‌گراد است و این موضوع یکی از مشکلات اساسی برای وجود حیات در این سیاره است.

در حال حاضر این مطالعه دقیق‌ترین بررسی برای ویژگی‌های این سیاره بوده است.

به نقل از گیزمگ، محققان رویکرد جدید خود را روی موش‌ها آزمایش کردند؛ آن‌ها ابتدا یک تومور را در بدن این حیوانات کاشتند و سپس این ناحیه را در معرض نور نزدیک مادون قرمز قرار دادند. این امر موجب التهاب این ناحیه و جذب گلبول‌های قرمز موسوم به نوتروفیل‌ها به سمت آن شد.

محققان سپس نانوذرات طلای مجهز به پادزهر را به بدن موش‌ها تزریق کردند تا خود را به نوتروفیل‌ها بچسبانند.

معمولا مجموعه‌ای از شریان‌های خونی به عنوان مانع، تومور را محاصره می‌کنند و این امر تزریق دارو به داخل آن‌ها را دشوار می‌کند. اما گلبول‌های سفید می‌توانند وارد تومور شوند و نانوذرات را با خود به درون آن حمل کنند.

زمانی که گلبول‌های حامل این نانوذرات وارد تومور شدند، دانشمندان پالس دیگر نور نزدیک مادون قرمز را به این ناحیه وارد کردند؛ این پالس، طلا را داغ و سلول‌های سرطانی را از درون نابود کرد.

این نخستین مطالعه‌ای است که در آن دانشمندان از محموله نانوذرات متصل به گلبول‌های سفید استفاده می‌کنند.

 در آینده می‌توان این نانوذرات را مجهز به محموله‌های داروهای شیمی درمانی کرد و  تیم علمی امیدوار است چنین روشی منجر به ارتقای کارآیی درمان‌های سرطان شود.

جزئیات این تحقیق در Advanced Materials منتشر شد.